Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

ΣΕ ΝΟΣΤΑΛΓΗΣΑΜΕ ΚΥΡ ΓΙΑΝΝΗ

 Σήμερα θα μιλήσουμε για τον Κυρ Γιάννη τον Πασχαλίδη.
Ένα τόσο γλυκο άνθρωπο που δυστυχώς η επάρατη νόσος τον πήρε από κοντά μας τόσο νωρίς που δεν προλάβαμε να τον χαρούμε σε όλο το μεγαλείο του!
 Πέρασαν 11 χρόνια που τον συνάντησα ψάχνοντας να βρω ένα χώρο να παίξω πινγκ πονγκ και με κέρδισε με την αμεσότητα του. Δεν διέκρινα τον επαγγελματία αλλά τον ερασιτέχνη που είχε να δώσει ψυχή και αυτό ήταν που ζητούσα από αυτόν. Τότε ο γιός μου ο Ηλίας τετάρτη δημοτικου τότε βλέποντας με τι ενθουσιασμό ήμουν έτοιμος να πάω να γραφτώ στον ΑΡΗ ΝΙΚΑΙΑΣ μου ζήτησε να έρθει και αυτός να γραφτεί για να είμαστε παρέα. Δεν του χάλασα χατήρι και Οκτώβρη τέτοια μέρα περίπου κάναμε την εγγραφή μας στο τμήμα Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης!
  Πάντα με το χαμόγελο που ήταν αληθινό και όχι επιτηδευμένο ο κυρ Γιάννης με τα κόκκινα μαλιά!
Οταν μου έλεγε να μου δείξει του έλεγα να ασχοληθεί με τα παιδιά, αυτά έχουν προτεραιότητα!
 Και το κανε ο κυρ Γιάννης! Τα έδινε όλα να προπονήσει τους πιτσιρικάδες!
  Με τον Ηλία παθιάστηκε και έδωσε το κάτι παραπάνω όταν είδε ότι πήγαινε το χέρι του!
Μέσα σε έξι μήνες ο κυρ Γιάννης πήρε τον Ηλία και τον οδήγησε στη τελική φάση του παμπαιδικού και ο Σταύρος ο Βρεττάκος τότε στην ομάδα δεν ήταν κάθε μερα στις προπονήσεις αλλά όταν ερχόταν ήταν η χαρά του Ηλία! Και ο Άρμεν ο Μοβσεσιάν μαζι με την αδερφή του και ο Σούκος ο ζωηρός τότε και πανικός στα φιλικά εντός συλλόγου! Αυτές ήταν επικές μάχες! Αξέχαστες εποχές!
  Η πρόκριση αυτή έδωσε την ώθηση για περισσότερη δουλειά στον Ηλία και στον προπονητή του τότε κυρ Γιάννη Πασχαλίδη! Ο κυρ Γιάννης ζήτησε από τον Ηλία να έρχεται περισσότερες μέρες στο σύλλογο και να κάνουν μία νέα ακόμα πιο δυναμική αρχή. Ήρθαν και τα πρώτα τουρνουα τότε στο Πόρτο Ύδρα και στη Σίνδο και τα πρώτα 2 μετάλλια ένα αργυρό και ένα χάλκινο αν θυμάμε καλά  ήρθαν και άνοιξαν την όρεξη τους!
 Πλέον στόχος μπήκε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του Παμπαιδικού και αφού πέρασε ο Ηλίας την προκριματική φάση εύκολα φόρτσαραν για την τελική φάση με στόχο μία θέση στην οκτάδα!
 Οι αντίπαλοί του πολλοί με ισχυρή τότε στη κατηγορία τη Βόρεια Ελλάδα και την Αθήνα.
  Έφτασε η ώρα της τελικής φάσης και ακόμα θυμάμε τον κυρ Γιάννη τον Πασχαλίδη να φωνάζει στον Ηλία μη φοβάσε ρε παίξε σπιν και ας το χάσεις, και τι έγινε δηλαδή αν το χάσεις?
 Να μη τα πολυλογώ έφτασε στον τελικό στη πέμπτη δημοτικού ο Ηλίας κάνοντας σπουδαίες νίκες απέναντι σε μεγάλα ονόματα της κατηγορίας του τότε! Κέρδισε δεύτερη Πανελλήνια νίκη ίσως την δυσκολότερη επιτυχία που έκανε ποτέ τηρουμένων των αναλογιών.
Ήρθαν και οι πρώτες συμμετοχές στη ανδρική κατηγορία στη Α Αττικής με νίκες και ήττες μαζί!
 Τρελαμένος ο κυρ Γιάννης μου έλεγε πως θα τον κάνω εγώ Πρωταθλητή τον Ηλία!
Λατρία στο κυρ Γιάννη, μαζί το καλοκαίρι στη Κρήτη για 10 μέρες προπόνηση τον έστειλε στον Ο.Α.ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ με Χολή, Σπανάκη και Φραγκούλη την εποχή που ο Ο.Α.ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ είχε βάλει στόχο να ανέβει Α1 και πράγματι ανέβηκε! Με γουρλωμένα μάτια κοιτάζαμε εγω και ο Ηλίας τους παίκτες της ομάδας του Ηρακλείου να βγάζουν τις φανέλες τους και να τις στίβουν κάθε λίγο και λιγάκι! Εμπειρία!!
  Πρωτάθλημα τάβλι στη Κρήτη στο οποίο πήρα την πρώτη θέση και έπαθλο ένα ρολόι!
Γυρίσαμε Αθήνα σκληρή προπόνηση τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη ο κυρ Γιάννης ένιωθε ενοχλήσεις! Δυστυχώς είχε την επάρατη νόσο σε προχωρημένο βαθμό! Μαθήματα γενναιότητας απέναντι στο πρόβλημα έδωσε απλόχερα! Με το χαμόγελο και όνειρα για το μέλλον ακόμα και όταν όταν τα πράγματα χειροτέρεψαν. Μεγάλη η αγάπη του για τον ΑΡΗ ΝΙΚΑΙΑΣ και με προέτρεψε να ασχοληθώ εγώ με την ομάδα για να μη κλείσει το τμήμα. Ο λόγος του κυρ Γιάννη εντολή για μένα.
 Μου χάρισε τις στολές του! Η μάχη του ήταν άνιση με την αρρώστια και λύγισε τον Ιανουάριο του επόμενου έτους.
  Και επειδή τον αδικήσαμε τόσα χρόνια μη αναφέροντας τίποτα για αυτόν σήμερα το άθρο είναι αφιερωμένο στην μνήμη του ΚΥΡ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου